Ως οστεοαρθρίτιδα του γόνατος ονομάζεται η φθορά των χόνδρων, των μηνίσκων, των συνδέσμων και των οστών του γόνατος. Η οστεοαρθρίτιδα είναι ένα φυσιολογικό βιολογικό φαινόμενο εκδηλούμενο με την πάροδο της ηλικίας, γύρω στα 60-65, αλλά επιβαρύνεται από την καταπόνηση, την παχυσαρκία και την κληρονομική προδιάθεση. Οι βλάβες των μηνίσκων από τη φθορά του χρόνου ή τους καθημερινούς μικροτραυματισμούς λέγεται εκφύλιση μηνίσκων ή εκφυλιστική ρήξη μηνίσκων, αργότερα δε προστίθεται μετά τη φθορά των χόνδρων και φθορά στα οστά.

Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδος του γόνατος είναι πόνος εμπρός στην επιγονατίδα, πόνος στο έσω μεσάρθριο διάστημα, πόνος πίσω στην ιγνυακή κοιλότητα και ενίοτε πόνος στις γάμπες. Ένα δεύτερο σύμπτωμα είναι η δυσκαμψία δηλαδή η δυσκολία του γόνατος να ανοίξει και να κλείσει πλήρως. Ετσι ο ασθενής πονάει στο γόνατο και στη γάμπα, δεν μπορεί να γονατίσει εύκολα και να κάνει βαθύ κάθισμα, και δυσκολεύεται στα σκαλοπάτια και στο περπάτημα. Μερικές φορές αναφέρει και κράμπες στη γάμπα που αντιστοιχεί στο προβληματικό γόνατο.

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου είναι μια πάθηση στην οποία έχουμε προοδευτική φθορά του αρθρικού χόνδρου του ισχίου. Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό δευτεροπαθής και προκαλείται από αίτια που διαταράσσουν την αρμονική σχέση μεταξύ της κεφαλής μηριαίου και κοτύλης (όπως δυσπλασία ισχίου, ραιβό ισχίο, μικροβιακή ή μη φλεγμονή, οστεοχονδρίτιδα, τραυματισμοί, άσηπτη νέκρωση κεφαλής κλπ).

Κύριο σύμπτωμα της πάθησης είναι ο πόνος που αρχικά εκδηλώνεται μετά από κόπωση, αργότερα όμως και κατά την ανάπαυση και συνοδεύεται, όταν η πάθηση εξελιχθεί από δυσχέρεια στη βάδιση και χωλότητα. Εντοπίζεται στη βουβωνική χώρα στη πρόσθια επιφάνεια του μηρού ή στο γόνατο. Κλινικώς διαπιστώνεται περιορισμός στις κινήσεις της άρθρωσης κυρίως της απαγωγής και έξω στροφής μ’ αποτέλεσμα σε προχωρημένα στάδια το σκέλος να παίρνει ανώμαλη θέση χαρακτηριστική για την πάθηση, δηλαδή κάμψη, προσαγωγή και εξωτερική στροφή. Ο ασθενής παρουσιάζει δυσκολίες στην εκτέλεση καθημερινών ασχολιών όπως πχ. να βάλει τις κάλτσες ή τα παπούτσια του και βαδίζει επώδυνα χωλαίνοντας.

Στις οστεοαρθρίτιδες η φυσικοθεραπεία προσπαθεί να μειώσει δραστικά τις ενοχλήσεις και να αποκαταστήσει την λειτουργικότητα αυτών των αρθρώσεων.

Χρησιμοποιούμε πάγο ή θερμότητα, laser,  Υπερήχους, διασταυρούμενα ρεύματα, κινησιοθεραπεία και ό,τι άλλο απαιτεί η κάθε περίπτωση ασθενούς.  Στην οστεοαρθρίτιδα γόνατος ο Κρουστικός Υπέρηχος σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες δείχνει σημαντικά θετικά αποτελέσματα.